Nganong imo man nga giilog ang akong uyab? misinggit sa tumang kasuko si Lani samtang naglalis sila didto sa baybayon. "Wa nako iloga si Gally," misinggit og balus si Eden, ako’y iyang giilog gikan sa akong bana."
"Ngil-ad kaayo ka'g kinaiya."
"Kun ngil-ad ko'g kina-iya, mas labaw kang ngil-ad kay kanako."
"Unsay imong gusto, away?"
"Kay nanghagit ka man og away, nia, tilawi kini," dayong sagpa ni Eden kang Lani.
Mipunit og gamay nga kahoy si Lani ug misulat sa balas. Gisagpa ko sa akong bestfriend. Human magsulat, midagan si Lani ug milangoy sa dagat. Mipadulong siya didto sa lawod. Apan dagko kaayo ang mga balud didto. Gikusokuso siya sa mga dagkong balud hangtud nga mi-unlod na siya.
Misikad siya ug misikad aron makatunga. Sa katapusan nakatunga ra gyud siya. Luya na kaayo ang lawas ni Lani nga kun walay motabang kaniya, piho ang iyang kamatayon. Apan dili siya mangayo og panabang gikan kang Eden.
"Bahala na," matud niya sa kaugalingon, "kay sa mamatay ko, mangayo ko og panabang ni bisan kinsa," ug misinggit siya. "Tabangggg! Tabangggg!"
Nadungog kini ni Eden nga naglakaw na pauli sa iyang balay. Dali kining mibalik sa baybayon ug misalom sa dagat aron tabangon si Lani. Naluwas gyud niya si Lani, ug didto sa baybayon gikuha niya ang pentel pen sa iyang bag, ug misulat didto sa bato. "Giluwas ko sa akong bestfriend nga si Eden."
"Ganina, nagsulat ka sa balas sa dihang gisagpa ko ikaw. Karon nga giluwas tika, sa bato ka nagsulat," matud ni Eden.
"Ang ngil-ad nga handumanan, angay isulat sa balas aron dali rang palaon inig-abot sa balud. Kun napala na kini, dali na kaayo kining mahikalimtan. Apan ang mga maayong buhat angay nga ikulit sa bato aron dili basta hikalimtan ug mabasa sa tanan. Apan kay wala man akoy magamit sa pagkulit, gisulat ko nalang sa bato," dayong gakos ni Lani kang Eden.
"Tana, mamauli na ta," miagda si Eden.
"Oo, kay naghulat si Gally, Eden. Mahal ka ni Gally, Eden."(Kataposan)