Miss Lea, di ba si Mr. Alisto, na? ni Jimmy pa ngadto sa iyang sekretarya. “Oo Sir, siya ang manager dinhi sa wala pa siya moresayin tungod sa iyang sakit.”
“Baskog pa man diay, bisan 60 anyos na, mora’g mosukol pa og tsiks,” apan mipanaw ang hunahuna ni Jimmy. Sa didto pa siya sa laing bangko, nasuspenso siya tungod sa mga pensyonado nga nagsige pa og kobra bisan patay na.
Mao nga karon, iya na gyud higpitan sa pagmonitor ang mga pensyonado labi na kadtong tigulang na kaayo.
Usa niana ka higayon nakurat si Mr. Alisto, “Hoy, Papa! Kumosta ka na,” matud sa iyang anak nga si Dr. Alex nga bag-ong nahiabot.
Mitulo ang luha sa Amahan pagkakita sa iyang anak, “nia gihapon ko, Dong, nag-antos ining akong sakit.”
“Sige lang, Pa, ayaw na kaguol niana kay anhi na mi puyo dinhi aron dunay makatan-aw nimo.”
“Maayo hinuon, Dong,” matud ni Mr. Alisto nga nalipay, “aron dili na ko magsige og adto sa bangko kay kapoy na kaayo ning akong tuhod.”
“Ako na lang ang moadto sa bangko, Pa, pahulay ka na lang.”
Milabay ang mga adlaw, didto si Dr. Alex sa bangko.“Unsa may angay buhaton ini, ma’m nga dili man makaanhi si Papa kay sakit man ang iyang tuhod ug di sab ka pirma kay sakit iyang kamot.”
“Ikaw na lay fill-up sa authorization Dr. Alex, ug thumb mark na lang niya.”
Milabay pa ang usa ka tuig. Didto sa bangko, “Dr. Alex, mangayo mi og bag-ong authorization ni Papa mo,” sa teller pa.
Milakaw lang dayon si Dr. Alex ug wala madugay, mibalik kini dala ang bag-ong authorization, dayong kobra ug milakaw.
“Miss Lea, ipasusi ra ni sa komputer ang pirma ni Mr. Alisto,” ni Jimmy pa nga nagduda.
“Humana, Sir, gitan-aw na na ganiha, okey na.”
Apan wala mawala ang pagduda ni Jimmy, busa mikuha siya og pribadong detiktib aron panid-an ang kalihokan ni Dr. Alex.
Pila lang ka adlaw, “Sir, nasunog ang mansiyon ni Dr. Alex,” mitawag ang detiktib.
Pagka-ugma, naugkat ang duha ka napaig nga lawas sa magtiayong doktor, apan wala makita kun hain si Mr. Alisto. Sa pakisusi sa detiktib, nasayran nga lima ka tuig nang patay si Mr. Alisto. (Kataposan)