Gula 94
Pag-abot nako sa balay, midiretso ko sa lawak namo ni Roger. Mibagting ang akong cellphone. Si Galen ang nanawag. Dugay kong nakahukom pagtubag sa iyang tawag.
Dihang wala gyud molunga si Galen sa pagpa-ring sa akong cellphone, ako na lang gyung gitubag ang iyang tawag. Dili kaayo mahinungdanon ang iyang tuyo. Igo lang siyang nagsusi kun nahiabot na ba ko’s balay.
“Mao pa lang gyu’y akong pag-abot,” gitug-anan ko siya.
‘Wa mahibulong ang imong ka-live in nga dugay kang nahiuli?” Nangutana si Galen kay wala ko man siya tug-ani nga atua si Roger sa Manila.
“Nahibulong. Pero nakakita ko’g katarongan aron di siya magduda,” gibakakan nako si Galen.
“Maayo hinuon kun mao kana,” ni Galen pa. “Ugma magkita na sab ta.”
“Di mahimo.”
“Ug nganong di man? Nahadlok kang masakpan ta sa imong ka-live in?”
Wala ko makatingog. -- Sumpayan pa