Wala motubay si Evan sa gisulti ni Destiny.
“Ikaw diay, kuya,” gikan ni Destiny.
“Ngano man diay ko?” Sikmat ni Evan.
“Wa diay ka ma-enjoy sa nahitabo nato?”
Wala motubag si Evan.
“Tubaga ko, Kuya,” ni Destiny pa. “Ayaw ko’g ingna nga wa ka ma-enjoy? Insulto kaayo nang dako sa akong pagka-babaye.” “Ngano gong wa,” ni Evan pa. “Tawo lang ko, Destiny. Siyempre, miabot usab nako ang gana. Mora man gani ko’g nakalimot nga igsuon tikaw dihang misangko na ko sa langit. Pero nagbasol ko pagkahuman.”
“Wa man kay angay basolan niadtong hitaboa. Wa man gani ko magbasol nga babaye ko. Ikaw pa kaha nga lalaki? Ang angay mong basolan kun kadto pang adik maoy nakapahimulos nako.” “May gikabalak-an lang ko, Destiny.”
“Unsa man kana?”
“Tingalig may mga pasahero niadtong bus nga nakaila nato.” “Bitaw, no? Ug makatug-an sila sa atong mga ginikanan sa nahitabo?”
“Mao kanay akong gikahadlokan. Unsa man kahay buhaton nila ni Daddy ug Mommy kun masayod sila sa nahitabo nato?” -- Sumpayan pa