Unya kay siya may nagustohan ni Daddy alang nimo. Maka-ik ka kaha?”
Wala makatingog si Destiny. Iyang napamalandongan karon nga may dakong gumonhap nga umaabot sa iyang kinabuhi.
“Unsa man kahay atong buhaton kuya,” ni Destiny pa, “kun moabot na ang adlaw nga ipakasal kita ni Daddy ngadto sa iyang gibuya kanato?”
“Ambot lang, Destiny,” ni Evan. “Ako ra ba...wa gyud ko'y gusto nianang babaye nga gibuya ni Daddy nako.”
“Labaw na ko, Kuya. Wa ko makagusto kang Greger. Kun ang akong kabubut-on maoy masunod, mas maayo pa nga matigulang kong dalaga kay sa maminyo ko niya.”
“Ayaw sab niana, uy,” ni Evan nga nagtingsi. “Sapoton ra ba kuno ang kadaghanan sa mga dalagang karaan.”
“Amaw!”
Ug nangatawa sila.
Nahigmata si Destiny nianang pagkakaadlawon. May mahinungdanon siyang tun-anan maong nangadlawon siya. Ingon man gud niini ang kurso nga nursing. Daghan kaayong tun-anan. Daghan ang angay memorayison.
Mibangon si Destiny ug gipasiga ang suga sulod sa iyang lawak. Milingkod siya sa atubangan sa lamesa nga nahimutang dapit sa ulohan sa iyang kama. Gikuha niya ang iyang mga libro ug nagsugod dayon sa pagtuon. -- Sumpayan pa