Gula 50
“Dili man bantang ang akong lawak ngadto sa lawak ni James mao nga dili kamo niya masakpan. Mao ra kini ang paagi aron dili na magsamok si Allan kanimo ug sa samang higayon, dili ka na usab maproblema kang James.”
Tuod man, nianang pagkagabii, sa dihang mingaw na ang palibot, nag-abot sila si Denia ug Allan sa lawak ni Nang Luding. Migawas ang lagas sa lawak aron magbantay sa gawas ug aron usab paghatag og kahigayonan nga magkasulti sila’g maayo.
Taudtaod nga mipatunga kanila ang kahilom.
“U-unsa may atong panagsultihan?” sukit ni Denia.
Wala motubag si Allan. Gikab-ot hinuon niini ang iyang tuong kamot ug gipisil og hinay.
Gibawi dayon ni Denia ang iyang kamot nga gigunitan ni Allan. Misibog siya sa gilingkoran aron pagpalayo og diyotay sa ulitawo nga mitupad kaniya.
“Nganong gilikayan na man ko nimo, Den?” sukit ni Allan sa tuno sa tingog nga giyunyonan sa kahisagmuyo.
“Dili na kinahanglang tubagon ko pa kanang maong pangutana,” ni Denia pa. “Nasayod ko nga gitug-anan ka na ni Nang Luding sa hinungdan.”
Pero dili kini makataronganon, Denia. Unsa may akong sala nga imo man kong likayan?”
“Wala ka makasala, Allan. Pero kinahanglang likayan ko ikaw tungod kay dili ko gustong masamok ang akong kinabuhi. Ug hinaot nga makasabot ka.” -- Sumpayan pa