Gula 28
Nakabaton ko’g curiosity sa gisulti ni Ingko Honorio mao nga gisukitsukit ko siya’g pangutana. Gusto kong masayod kun nganong may tagulilong man nga mipuyo sa among balay ug nagsige’g hamok namo ni Dirk.
“Daan nang nagpuyo ang maong tagulilong ning lote nga gilun-an sa inyong balay karon,” nagkanayon si Ingko Honorio. “Sa luyong bahin ning balay, dihay punoan sa kahoy nga giputol. Mao kadto ang gipuy-an sa tagulilong.”
“Husto ka, Ingko,” gikan ni Dirk. “May dakong punoan sa kahoy kaniadto nga mitubo diha dapit sa luyong bahin ning balay. Ako’y nagpaputol niadto sa dihang gisugdan na’g construct kining balaya.”
“Mao kadto ang pinuy-anan sa tagulilong,” matud sa tambalan. “Nakagusto siya ning maong dapit maong wala gayod siya mobiya dinhi bisan wala na ang kahoy nga iyang gipuy-an. Ug nia siya mobalhin og puyo sa inyong balay. Kini ang hinungdan nga tugawon mo niya matag karon ug unya.”
“Unya, Ingko,” nangutikuti ko sa albularyo. “Unsa man ang angay namong buhaton aron dili na magsamok namo ang maong tagulilong?”
“Ato siyang hinginlan, Ingrid?” Laktod nga tubag sa tambalan.
“Pero unsaon man, Ingko?” Misukit si Dirk.
“Ako nay maantigong mopahigayon niana,” sa tambalan pa. “Basta andama lang ninyo ang tanang mga kinahanglanon.”
“U-unsa man, Ingko?” Akoy nangutana.
Mitug-an ang albularyo sa tanang kinahanglanon aron paghingilin sa giingon niyang tagulilong nga mipuyo sa among balay. Kadaghanan niini mga pagkaon, prutas ug gamit sa palina. Gilista nako ang tanan niyang gipanghinganlan.
Kay apiki na man sa oras, wala na lang namo papaulia si Ingko Honorio. Inig kaugma mosayo mi si Dirk og adto sa kinapusoran sa siyudad aron pagpalit sa mga kinahanglanon aron paghingilin sa tagulilong nga mipuyo sa among balay. Kinahanglan nga ugmang adlawa mahinginlan na ni Ingko Honorio ang tagulilong. -- Sumpayan pa