Gula 269
Nakugang ko sa gisulti ni Rodney. Tiaw bay ibilin ko niya taliwala sa awaaw nga lasang. Mingaw kaayo ang lasang ug walay laing tawo nga nagtikawtikaw gawas lang kanamo. Gikuyawan kong naghunahuna nga basin may bangis nga mananap nga moatake kun mag-inusara na lang unya ko.
“Nganong ibilin man ko dinhi?” Paraygon ang akong tingog.
“Tungod kay delikado kun molugsong ka sa patag uban kanako.” pasabot ni Rodney. “Tingalig makit-an ka sa mga tawo nga nangita nimo.”
“Mag-unsa ka man diay didto sa lungsod?”
“Mamalit kog mga pagkaon. Kutob na lang karong udto ang akong pinalit niadtong miaging adlaw. Busa kinahanglang makatugbong ko karon sa lungsod.”
“Mahadlok ko nga mahibilin dinhi. Tingalig...”
“Ayaw kahadlok. Way manghilabot nimo dinhi. Gawas pa, di man sab ko magdugay didto sa lungsod. Mobalik dayon ko human og pamalit sa atong mga kinahanglanon.”
Wala koy nahimo. Balido ang katarongan ni Rodney. Gusto unta kong mouban kay mahadlok kong mao rang usang mahibilin sa taliwala sa lasang apan dili mahimo. Kuyaw kaayo kun makit-an ko sa mga tawo nga sinugo ni Mr. Prax Vidoya sa pagpangita kanako. Maong namahala na lang ko pagpabilin sa lasang.
“Kanus-a ka man mogikan?” Gipangutana ko si Rodney.
“Human sa paniudto,” mubo niyang tubag.
Naniudto na kami si Rodney. Tasty bread ang among gikaon. Giablihan niya ang duha ka lata sa sardinas pinaagi sa iyang stiletto. Mao na lang kini ang nahibilin sa mga pagkaon nga pinalit ni Rodney sa miaging adlaw.
Human sa pangaon, may gitunol si Rodney nako nga armas.
“Gamita kana kun magkinaunsa man,” niya pa.
Ug migikan na siya paingon sa lungsod. Nag-inusara na lang ko sa payag. Apan wala madugay, nahibalik si Rodney nga naghangos.
“Pangandam, Eva,” niya pa. -- Sumpayan pa