Usa ka magtutudlo si Miss Rhea, sa barangay Hit-Hit ning lungsod ug night high school ang iyang gihandolan nga klase. Usa kini siya ka dalaga nga matahum sa ilang lungsod. Daghan ang nagpangahas sa iyang gugma apan wala pa siya napili nga lalaki kay ang ilang dapit gidungog nga grabe kadaghan ang mga adik nga batan-on.
Mao nga dili siya motubay sa mga diskarte sa mga nangulitawo kaniya ug lab-as pa kaayo sa iyang panumduman sa ilang silingan nga dalagita nga gilugos ug gipatay ug walay lain mga suspek kundili ang mga batan-on ra sa ilang baryo Hit-Hit.
Usa kagabii nahiuli si Miss Rhea, gikan sa iyang gialagaran nga private school ug paggawas niya sa gate nisakay dayon og taxi kay pwerte man ka bunok sa ulan diha sa gawas mao nagpahatod nalang siya og taxi sa eskina sa ilang lugar.
Pero pag-abot sa ilang lugar halawum na ang kagabhion alas noybe medya na tingali kadto pero wala gihapon nihunong ang ulan kusog lang gihapon sa pagbunok mao nga iya na lang gi-agwanta nga mabasa siya kay layo-layo pa man ang ilang balay ug ngit-ngit kini kaayo ang dalan, nahumod ang iyang sapot.
Ang iyang dughan gabutok-butok kini kay basin naay makakita kaniya nga basa. Nahadlok si Rhea kay nipis ra ba kaayo ang iyang suot nga uniform ug nihulma ang tanan.
Pero wala siya kalikay sa tawo nga iyang ikasugat sa dalan nagdala og payong ang tawo ug gaiwag-iwag sa flashlight.
"Hi, Miss, diay payong, pagpayong kay tugnaw na kaayo ka," matud sa tawo. "Kusog na kaayo ang ulan, Miss, pwede mamasilong una ta sa payag kay dili kita kalabang sa kusog kaayong baha diha sa sapa” maoy, pulong sa tawo nagpaila nga siya si Ruben.
Wala katingog dayon si Miss Rhea, nagbutok-butok ang dughan sa dalaga kay pareha sila nga basa na bisan gapayong kay kusog pud ang hangin.
Wala siya’y mahimo namasilong nalang sila sa payag kay kusog man ang baha sa sapa nga ilang lab-ngan padulong sa ilang balay, kusog na kaayo ang iyang kulba sa dughan talagsa ra siya motobag sa pangutana ni Ruben, bisan unsaon pagkipi sa iyang dughan nga dili masabtan ang iyang pag toy-bu sa iyang lawas pero moawas gyud kini sa iyang dughan tungod sa kabasa sa iyang bra ug t-shirt maong moyat-yat gyud ang duha ka bungtod sa dughan.
"Mr. Ruben, pwede ayaw ko agbaye kay naa naman kita sa payag."
"Ayaw nalang gud ug palag Miss Rhea, naka gusto bitaw ko nimo."
"Ha?" Nisiga ang mga mata sa mga pulong ni Ruben, diri kanako.
"Pls...Pls..." lang ayaw intawon ko binuangi Ruben.
"Walay makapugong nako Miss Rhea.
"Ah ayaw ... ayaw," iya kung gigakos bisan wala siya mangulitawo nako nabatyagan ko nga nanginit ang iyang kalawasan nga nidul-it kanako ug iyang kong gikaligoan og mga halok.
Gitukmod nako si Ruben, pero gilupig ko sa iyang kusog iya kong gikabay-an. Naghilak ako, gakisi-kisi.
"Ayaw....ah....ahh ayaw intawon maluoy ka nako Ruben."
Wala papugong ang salbahis gipangtangtang niya ang akong sapot.
"Ayaw kabalaka Miss Rhea, mangasawa bitaw ko nimo bisan dili ta uyab ayaw nalang langas".
Akong gisikaran ang iyang bilahan pero wala maantimano ug iya kong gipadupa sa lantay nga underwear nalang ang nahabilin sa tap-tap kong lawas iya kung natamparos sa aping.
"Ayaw og palag ha aron dili ka sakitan." Ug nikabayo na siya nako ug gikaligo-an sa iyang halok nga pinadagan sa akong dalonggan ang iyang dila nga nikitiw nabatyagan ko nga morag nanginit ang akong lawas wala koy mahimo.
"Ayaw kana pls....ah....ah.... aray .... aray tabang ah".
Nilampos ang salbahis sa pagpukan sa kaputli kong pagka babaye ug padayon gihapong bunok sa ulan. Ug ang sapa kusog kaayo ang bul-og sa tubig baha, gabakho ako ug nagpahiluna sa ngilit sa payag ug nagsud-ong sa bul-og nga tubig nga nag-agas ang akong luha. (Kataposan)