Bugnaw nga hangin ang nisugat kang Meshia sa iyang pagkanaog sa bus. Nagpanglingi siya. Wala kaayo nausab ilang barangay. Gibati siya og kamingaw niining lugara.
Nisakay siya og traysikol paingon sa ilahang payag. Sa pagpaingon nila didto naagian nila ang pampublikong merkado, simbahan, park, ug ang iyang eskwelahan pag elementarya ug hayskul—susama pa gihapon niadtong pagbiya niya.
Diri nagdako si Meshia; apan gikinahanglan niya mobiya aron makatrabaho ug aron paglikay, siyam ka tuig na ang nilabay.
“Ma,..”kuhit sa iyang gamay nga anak ang nipabalik sa iyang pamuot
Nihunong na ang traysikol. Naabot na sila. Daling nanaog si Meshia ug nangita og makatabang pag alsa sa ubay-ubay nilang dala.
Pag-abot sa may pultahan, usa ka edarang babaye ang misugat kanila ug nigakos sa bata.
“Gimingaw ko nimo, apo!! Nakakita na jud si Lola nimo..”
Mikisikisi ang bata.
“Ma, wala pa na kaila nimo ang bata”..sukna ni Meshia sa inahan “Sophia, mao ni si Lola Meling nimo..”pasabot niya sa anak
“Yuna, asa ang amahan ani?..”suta sa iya ig-agaw
“Nalumos sa sabaw,” kumedya ni Meshia apan daw nasakitan pa gihapon siya sa nahinumdoman
Nangatulog sila si Meshia ug iyahang anak paghuman og paniudto. Pagka alas-tres sa hapon, nag taginting na ang kainit og daw naligo na sa singot si Meshia. Nakahukom siya nga mobangon na.
Nitimo og pan si Meshia sa dihang nisantop sa iyang huna-huna nga moduaw sa iyang tunghaan kaniadto. Nananghid siya sa iyang inahan.
“Hoy, babaye...dili ka na baya dalaga ha, dili na mosalir imong pagkalaagan” badlong sa inahan. Apan wala manumbaling si Meshia.
Sa pag-abot ni Meshia sa maong balay saringanan,naaninaw niya ang punoan sa Akasya; mipahiyom siya. Nilipot siya sanglit naa man nahimutang ang punoan sa likod nga bahin sa maong edipisyo.
Murag wala nahilabti ang maong punoan. Labong na kaayo ang mga sanga ug dahon niini. Nilingkod siya sa usa sa mga ugat. Wala niya nabantayi nga kilom kilom na. Padung na siya mobarog sa dihang may nadungog siya nga kalagasa sa iyang likod. Nilingi siya.
Wala niya nasabti iyahang kaugalingon sa dihang iyang nakita ang iyang ig-agaw ug suod nga higala nga si Kenneth.
“Musta,gaw?...nauli lagi” pangutana niya samtang nitupad siya kang Meshia
“Oo, kay bakasyon na man gud..unya ganahan man sad si mama makakita sa akong......sa bata..”naglisod sa pagtubag si Meshia ..”maayo nang makasuroy sad diri ang bata..”
“Mao bah...”
Namayani ang kahilom.
Pipila ka gutlo pa ang nilabay ug nihaklap na gayud ang kangitngit. Bugtong huni sa mga mananap ug ang haguros sa hangin ang madungog.
Duha ka nilalang ang malipayong nag-usa sa gugma. Ang susamang gugma nga ilang gisaw-an siyam ka tuig na ang nilabay...Sa makausa pa, nahimong saksi sa salaod nga gugma ang karaang punoan sa Akasya.