Sa dihang una tikaw’ng nakita
Sayod ako nga ikaw na nga
Ikaw ang nag-inusarang nilalang
Nga dugay ko’ng gipangita.
Apan luyo sa akong tinguha
Ang usa ka pagduda nga damgo lang ang tanan
Tungod kay dili man mahawngan
Ang imong kaanyag kung itandi sa uban.
Apan sa pipila ko’ng pagbanabana
Kaanyag mo ang wala ko nakita
Tungod kay inanay nang naputos sa gugma
Ang kasingkasing ko’ng wala tuyoa.
Taliwala sa mga adunahan ug ambunagan kanimo naninguha
Paglaom ko para kanimo kalit nga nawala
Apan bisan pa sa tanang mga kasikas
Wala mo gayod ako gipakyas.
Hukom mo wala ko damha
Kay usa man lang ako ka yano nga tawo
Nga wala’y lain nga ikaalagad kanimo
Kun dili ang tim-os nga gugma ko.
Wala ka’y sama dinhi sa kalibutan
Kina-iya mo dili matupngan
Dako mo’ng pagsalig sa Kahitas-an
Ug baruganan mo’ng dili mahawngan.
Mga panahon nga kita nagkauban
Sa kasadya man o kagul-anan
Dili ko gayod mahikalimtan
Kay magpabilin man kini sa lapyahan sa akong dughan.
Karon nga panahon na ang mitakda
Panag-uban nato kalit nang mawala
Apan bisan na sa di malikayan nga kasinatian
Gugma ko alang kanimo magpabilin nga wala’y katapusan
Kung ugma damlag dalan mo ako’ng mahikaplagan
Dili ko na gayod kini buhi-an
Tungod kay ikaw lang ang bililhon nga bahandi
Ang nag-inusarang bugti ning kinabuhi.