Daghan nato ang nangita og pagdawat. Buot kitang dawaton ug tahuron segun sa atong kahimtang. Apan dili ikalimod nga bisan og unsaon dunay mga tawo dili buot modawat ni makaako pagdawat sa atong pagkakita.
Kini tungod kay alang nila nahimong mas mahinungdanon ang pagpanalipod sa ilang kaugalingong vulnerability. Kay sila mismo ang maglisud man pagdawat sa ilang kaugalingong pagkatawo.
Unsaon man tuod pagdawat sa uban kun ikaw mismo ang maglisud pagdawat sa imong kaugalingon? Apil na niini ang ilang kagahapon, ang ilang pagkatawo, ang ilang kasinatian.
Mao ni tingali ang hinungdan kun nganong daghan nato karong mga panahona ang nahimong mga tawong nagtakuban. Kay diha gud sa pagtakuban nahimong mas matago nato ang atong kahuyangan.
Dunay duha ka matang sa mga tawo matud pa. Ang una gitawag og peke nga tawo diin ang iyang mga desisyon nag-agad sa isulti sa ubang mga tawo nga nagpalibot kanila. Ikaduha, ang mga tawo nga tinuod. Sila ang mga tawo nga bisan unsay ikasulti sa uban sila mismo ang mohatag sa ilang kaugalingong hunahuna ug panglantaw bisan pa man kun kini nagpasabot og pagyam-id sa kadaghanan. Kun imo kining mahimo nan, tinuod ka nga tawo.
Sa laing bahin, ang sukaranan aron mamahimong magmalipayon ka sa imong kinabuhi mao man ang tinguha sa matag usa nato ang mamahimong gawasnon taliwala sa pagkabilanggo sa mga expectations sa mga tawo ug sa katilingban diin kita sakop.
Sa akong pakighimamat sa usa ka biktima sa bullying bisan sa mga mapintas nga pagpangdaot sa iyang pagkatawo nagpabilin siyang nibarog alang sa maong kawsa. Ang nakanindot niya mao nga sayud siya sa buhing kamatuoran sa iyang limitasyon.
Tinuod nga ganahan siya og sama niya nga lalaki apan wala sa iyang hunahuna nga silang duha mamahimong usa diha sa kaminyoon. Apan ang iyang kinabuhi iyang gihalad ingon nga pakigtambayayong sa kadaghanan nga nagkinahanglan kaniya. Dili ba bulawanon ba kini nga kaamgohan? Dawata una ang imong kaugalingon sa dili pa nimo dawaton ang uban.
* * *
Ang pagmahay ni Santa Teresa sa Avila
Usa sa mga tambag ni Santa Teresa sa Avila mao nga kun mahimo ayaw undangi ang pag-ampo.
Kay sa dihang nakita niya sa iyang kaugalingon nga siya mismo ang dili angayan sa pag-ampo , nibiya siya niini sulod sa duha ka tuig apan dako ang iyang pagmahay.
Ang pag-ampo matud pa maoy gahum nga naghatag og kalig-on sa kalag nga nahisalaag. Kini ang naghatag og kusog sa tawo panahon sa iyang kalibog.
May panginahanglan man ta o wala ang pag-ampo atong himoon kay ning paagiha mabatonan nato ang kalinaw gikan sa tuburan niini.