Daghan pang mga butang sa kinaiyahan nga bisan kita nakakita igo lang gayud sa pagtan-aw nga way paghinan-aw nga tukibon ang kahulugan niini. Kay ang tanan nga makita aduna kini mensahe nga salabtunon. Natural lang sa tawo ang mahasol pa sa kalibog unsaon nga tagsatagsa nato aduna may nagkadaiyang pangagpas nga sagad way pakabana sa mahimong epekto niini.
Kun unsa man ang mga kaugmaran karon nahikalimtan ang kinaiyahan kay nagusbat man ang palibot. Moresulta kini sa kausaban sa panahon gumikan sa pagsalikway sa atong kaakohan sa kinaiyahan. Dili kalikayan nga ang kadaut mosumbalik ra nga kitang tanan mao’y mag-antos.
Tan-awon ang kasapaan, gilatid ning agianan sa tubig, kaniadto lapad ug lawom kini tan-awon nga nagpasaw sa tubig, apan karon mora na la’g kanal. Kun may tubig man, mabaw na kaayo tugsaron. Ang uban nahimo’ng agianan sa mga sakyanan, kay wa nay tubod modaligdig gikan sa kalasangan nga gikaingin. Apan makalilisang ang lunop sa ulan nga wa na’y kahawiran. Ang bukid nga nauhaw sa tubig, nangadahili kay buot na motipon nga patagon ang yuta.
Pipila lang ni sa ato’ng mahulagway sa realidad. Ang pagpagamay sa ato’ng kaakohan, mao diay kini dakong puwerhisyo nga sagubangon.
Kay may balaod ang kinaiyahan nga unsay kadaut nga nahimo, kita ray mag-antus sa epekto niini. May panahon pang malipay ang kinaiyahan kun manginlabot kita sa pagpakabana, patunhayon pagbalik nga maamuma ang kahapsay sa palibot.
Og aron sab dili na kita maugtas sa mga gumonhap, nga hangtud ron gipatagamtam pa ang mensahe sa pagpahiamgo, nga buhaton na kini karon.