Nakadalikyat gyud intawon ko og hamubo nga bakasyon sa akong yuta nga natawhan sa Malaybalay, Bukidnon human nako gihatod ang akong pinangga nga inahan.
Timing pud kay pista sa among sitio, ang San Marcos, Barangay Sto. Niño, in honor sa patron Birhen sa Guadalupe.
Bisan og usa ka adlaw lang nga bakasyon apan lingaw kaayo, ilabi na dihang nasinati nako pag-usab ang pista nga tatak probinsya.
Pagbalik nako sa Cebu, barko ang akong gisakyan gikan sa Cagayan de Oro City, diin kampante ra kaayo ko kay maayo ra man ang kahimtang sa panahon.
Aron makaseguro, economy accommodation ang akong gipili aron dali ra makalukso sa dagat simbako kun adunay emergency. In fairness, limpyo ang barko ug nindot ang amenities, sama sa restaurant ug uban pa. Wala pa gani nakalarga ang barko mitawag ang akong asawa kinsa nabalaka kay gipaubos na sa storm signal ang ubang bahin sa nasud.
Bisan og wala maapil sa storm signal ang CDO, apan naniguro ko sa pagtan-aw asa dapit ang mga life jacket diin kasagaran anaa ra sa ulohan sa teheras.
Apan wala ko makakita og life vest hinungdan nga nakig-estorya ko og crew sa barko. Sumala niya anaa ra sa teheras ang life jacket gisulod sa gamay nga cabinet nga adunay mirror door.
Adunay nakasulat sa samin pero gamay kaayo. Gawas pa, destracting kaayo kay inigtan-aw sa samin, ang imong nawong ang makita ug dili ang life jacket.
Delikado kini panahon sa emergency kay segurado nga dili na mahinultol ang mga pasahero, ilabi na kun mag-panic na. Angayan unta nga makita dayon ang life vest o mas maayo gani nga ipanghatag daan sa mga pasahero aron segurado. Unta matan-aw kini sa management, particular na sa Trans Asia 9.
Overall, maayo ang serbisyo ug “on time” midunggo sa pantalan apan dunay gamay nga sipyat sa plastada sa mga life jacket.