Ang naandan natong reaksyon, kun mapuling gani kita, maoy buhaton ang paglugod sa mata. Makadaut kini sa kalimutaw nga ma-irita ang mata kay mabagnos kadtong butang o abog nga nakapuling. Ang labing maayo, igo lang nimo piyongon sa makadiyot nga makatubod ang luha nga i-anod ang puling, pinaaging ikipatkipat unya ibalik pagpiyong ug ibukang obserbahan kun ok na ba.
Sa susama ining sitwasyona, aduna'y makapuling nga imbis mopiyong, nisiga pa nga nanglurat hinuon ang mga mata sa kahingangha. Nikipatkipat pa kunohay apan kidhat diay kadto sa binuhat nga nakapakusog sa pinitik sa iyang kasingkasing. Ingon sa gilamat ang kaugalingon sa kakalit, wala na mahimutang.
Ang tinuod, dili lang mata ang napuling, kun di hasta ang panghunahuna, wala na makakita. Nahiugbok nga natarantar kun unsay angay nga buhaton. Dili sab hinuon lalim kay ang puling, di man abog kundi ang kaibog sa binuhat nga nakatapot sa pagbati niya. Bisa'g nabutaan na, dili na makig-alayon sa isip, aron matimbang ang maayong epekto sa buhatong disisyon.
Busa, aron di ka mahinayak, sa ingon ining kahimtanga, kun mapuling ka sa kaibog, piyonga dayon pag-ayo ang mga mata. Aron mahataga'g higayon ang pamalandong, sa paghashas kun kini ba usa ka bitik o tentasyon, pagsulay o paglig-on sa pagkatawo mo. Unya sa pagbuka sa mga mata, ihayag ang panan-aw sa kaisipan, nga igawas ang tukmang disisyon, sa pagkab-ot og maayong epekto. Nga aron dili kita makompromiso, sa tulubagon nga makamugna hinuon og kasamok sa malinawon nga panag-uban.
Di ta kapangandak sa gamhanang tentasyon sa kinabuhi, kay di man makita sa kasingkasing ang nagpahipi nga motibo sa makapalipay sa mga mata. Ang pag-ampo ra sa Dios, nga lig-onon ang kaugalingong mabuhi sa pagkamatarong