Matud pa, ang atong kinabuhi sama ra kadali sa usa ka pamilok o inalisngaw nga sa daklit mawala dayon. Og ang kahimtang niini, susama usab sa ligid, sa tuyok sa kinabuhi di maseguro kun kita ba mailawom o maibabaw. Kini ang kamatuoran sa kinabuhi nga ato'ng tagamtamon, ang pagpakabuhi sa karon.
Busa dili angay mag-usik og panahon, ayaw paabota nga moabot ang utlanan nga way kahimoan. Alisto ug abtik kita sa pagmatikod sa dagan sa kinabuhi. Bansaya ug palig-ona kanunay ang kaugalingon. Kana ang imong inerhiya o kusog, aron ikaw molahutay sa daghang babag sa imong pakigbisog.
Ang hustong panahon nga makab-ot nimo ang pala-abuton, mao ang karon diin hingpiton mo buhaton ang tanan nga dili magsalig sa ugma.
Kay di kita makaseguro unsay atong dangatan. Kun unsa'y mahimo karon, buhata aron mapanday ang maayo mong tingusbawan, nga kapahimusla'ng magmadaugon.
Unsa ma'y negatibo'ng mga kasinatian mo, ayaw na buhia ang imong kagahapon kay iugbok ka lang sa kaluyahon. Nga wa nay gana pa buhaton ang kausaban aron ikaw makabawi sa kapakyasan. Ang pagpakabuhi sa paghandum sa imong masakit nga kasinatian, makapawala ni's paglaum nga mabuhi pa.
Hingusgi ang karon, nga panaminan ang nangagi, nga buhaton ang kakulangan, aron sa ingon mahingpit mo karon ang alang sa imong kaugmaon. Kay kita malagmit dili na kaugmaan nga wa nay kusog molahutay pa's unahan. Tungod ini, angay sab sa kanunay sud-ongon mo ang kaugalingon, nga kun unsay kakulangan o nakita mo'ng hinungdan imo kana'ng iandam sa pagbag-o.
Di kita motagam kay mentras aduna pa kita'y kinabuhi, ang kapakyasan hulipan kana'g kadaugan kun di ka lang magsalig sa imong pag-inusara. Anaay Dios nga imong sangpiton, nga di mobalibad sa imong mga pangamuyo.