Daghan nang makinaadmanon sa atong panahon, nga nakatampo og kalamboan sa mauswagon nga kinabuhi. Gani mao say atong pangandoy nga makabaton niini. Apan dili man managsama ang katakos sa pag-angkon kay managlahi man pud ang kinutoban, sa mga kahigayonan nga gihatag kanato.
Sama ning suod nga managhigala nga dugay na nga wala magkita kay isig paningkamot sa maayong kapalaran.
Karon nagkahimamatay na ang duha, nga si Aris, usa ka propesyonal nga doctor sa pilosopiya. “ Komusta ka Pinoy, unsa may propesyon nimo?” Niya pang mapagarbuhon sa iyang higala. Ug mapahiyumong mitubag, “ Vocational nga computer technician. Kay gusto ko makatrabaho dayon.” Ni Pinoy pa, “Praktikal ra ko sa kinabuhi.”
Medyo na insulto si Pinoy dihang miingon si Aris nga, “ Ha? Vocational lang?”
Unya nanuroy sila sa baybayon nga may hotel apan way bakante, maong nangabang na la’g tolda ug didto hayahay silang nakatulog.
Apan nakamata sa katugnaw sa kagabhion, nga nakita nila ang mga bituong namilok didto sa kalangitan. Ekspertong gihulagway ni Aris, ang nahimutangan sa mga bituon.
Apan si Pinoy nga gipangutana ni Aris, kun unsay ikasulti sa iyang nakita, igo lang kining mitisngi ug miingon, “Praktikal ra ang nakita ko sa kinabuhi.”
Matud ni Pinoy. “Ang bituon nganong atong nakita, tungod kay gikawat na ang tolda nga atong gihigdaan.” Diha pa nakaalinggat si Aris, sa lohika ni Pinoy.
Busa ang leksyon ini, di magpaulipon sa kahabog sa atong kinaadman kay di nato makita ang mga butang praktikal sa kinabuhi, diin kita nahilambigit.