Ang kamatayon usa ka kamatuorang pisikal o byolohikal. (Biological Fact) apan sa laing bahin nalambigit niini ang mga aspetong sosyal, kulturanhon, relihiyon, sikolohikal, legal ug uban pa. Managlahi ang atong pagsabot sa kamatayon. Kini tungod kay kita na-impluwensiya man sa atong tagsa-tagsa ka mga gigikanan ug tagsa-tagsa ka mga baruganan.
1.Kulturanhong sukaranan
Ang kulturanhong aspeto sa kamatayon ang nilambigit sa paagi diin atong giatiman o ang matang sa kinaiya nga atong gipakita ngadto sa himatyon ug ngadto sa mga patay. Sa Karaang Gresya, dauban diha sa publiko ang mga patay'ng lawas sa mga bayani nga nangamatay agi’g pagpakita og pagtahud. Ang mga Hapones gidasig nga padayong makiglambigit sa ilang nangamatay nga mga kaparyentihan pinaagi sa pagbutang og mga altar diin gitipigan ang ilang mga abo. Sa Grambia, kabahin gihapon sa katilingban ang ilang mga nangamatay. Kabahin lamang kini sa mga kulturanhong paagi sa pag-atubang sa pagkawala sa mahal sa kinabuhi pinaagi sa kamatayon. Gani, ang mga modernong paagi sama sa pagbalsamar (embalming) ang nagasukad man sa kakaraanan. Kini tungod kay ang pagbalsamar ang gibansay man sa Ehipto (mummification). Ang mga Judio nagtuo nga dili maayong biyaan ang himatyon aron mabantayan ang lawas niini gikan sa posibilidad sa pagsulod sa mga dautang espirito. Mga ritwal kini nga gihimo segun sa matag kultura nga naumol aron mamahimong tabang sa pag-atubang ug pagpanaw uban ang kamatuoran sa kamatayon.