Apil sila si Sebyo sa gidimolis nga mga kabalayan sa mga eskuwater nga nanimuyo sa yuta nga gipanag-iya sa gobiyerno.
Mao nakahukom na lang si Sebyo sa pagpauli sa probinsiya, didto sa Kantaw-an, kauban ang iyang asawa nga si Anie ug tulo ka mga anak.
Naghimo una si Sebyo og sulirap nga payag nga gama sa langkay sa lubi ang atop ug bungbong. Mientras tanto lang kini. Tuod, nakatulog sila sa sulirap nga payag-payag nga nagsandig sa usa ka dakong punoan sa dakit. Karaan na kining maong dakit nga nahimutang sa daplin sa sapa.
"Sebyo, Pasko na man diay ugma, no. Kaluoy sa mga bata," ni Anie nga kahilakon. "Unsa man intawoy atong mahimo dinhi. Wala ka may trabaho. Lisora gyod diay dinhi, uy..."
"Dili man lisod dinhi. Bag-o pa man ta. Pero, inig kadugay nato dinhi, dili na gutomon kay mohangyo man ko sa mga tag-iya sa yuta dinhi nga tikaron nako ang ilang mga yuta. Tamnan nako'g mga mais ug saging..." mitutok si Sebyo sa dakong punoan sa dakit.
Unya may tingog sa usa ka babaye. Usa ka guwapa nga babaye ang kalit lang nga mitumaw. Nagdala’g mga pinutos nga pinaskohan. Duna pa gyoy mga tinaro nga mga biscuits. Ug mihatag kini'g usa ka kuwintas nga mora'g bulawan ang kolor...." Dili na mo maglisud dinhi, Sebyo, Anie. Labi na kay silingan na ta..." Ug milakaw ang guwapang babaye ug kalit lang nahanaw.
"Anie, ayaw lang og kahadlok, ha,” ni Sebyo ngadto sa iyang asawa nga naminaw sa iyang gitabi. "Kadtong babaye nga nanghatag og pinaskohan nato ron, engkanto to siya. Naa ra to siya magpuyo dinhi sa dakong baliti nga gisandigan sa atong payag nga sulirap. Maayo gani kay nakasilingan ta'g mga buotan nga engkanto."
Ug nianang pagka ugma nadungog gyod sa magtiayon nga mora'g dunay kasadya sa may punoan sa baliti. May nabati silang awit sa Pasko. (Kataposan)