Unang higayon nga nakabisita ko sa lungsod sa Sagbayan, sakop sa probinsya sa Bohol. Nagsubay-subay pa ko sa karsada sakay sa akong motorsiklo kay wa pa lagi masuheto sa mga agi-anan.
Wa nako mabatyagi nga nisawop na ang adlaw. Wa nako damha nga sa tanto nako nga pagpadagan-dagan sa akong motor, nagkalayo na gyud diay ko sa highway ug nasum-ok ako sa lugar nga mingaw.
Gutom na pero wa ggyud ko'y nakita nga bisan usa na lang ka balay nga mapangutan-an. Pagkataud-taud nako nga pagpadagan, nakakita ko og bata sa unahan, naglingkod daplin sa dan. Dali-dali nako siya nga gihunongan ug gidu-ol. Apan sa wa pa ko makapangutana, mitan-aw nako ang bata ug mora’g nagpatabang sa tabanog nga gisi nga iyang gigunitan.
Ako siya nga gitabangan. Giayo nako ang iyang gisi nga tabanog ug pagkahuman gihatag pagbalik sa bata. Nalipay ang bata ug misuwat sa yuta sa direksyon nga akong subayon.
Human ko makapasalamat sa bata, mibalik ko pagpadagan sa motor ug gisubay ang direksyon base sa direksyon nga gitudlo kanako sa bata. Nadangat ko sa usa ka yano nga balay.
Ngitngit na ug nanangpit ko sa tagbalay, ug ila ako nga gipadayon. Human sa panihapon, ako sila nga gisultihan nga nasaag gyud unta ko ug maayo na lang kay adunay bata nga lalaki nga mitultol nako sa dan.
Dihang gihulagway nako kanila ang bayhon sa bata, mihilak ang asawa. Nakurat ko ug nangayo’g pasaylo sa pagtuo nga may nasulti ko nga dili maayo. Apan gipikpik ra sa tagbalay ang akong abaga ug giingnan nga "Brod, kadtong bata nga imong nakit-an, mao kadto ang among anak nga namatay samtang nagtabanog pito na ka tuig ang nakalabay.”
“Magpakita siya matag panahon sa Kalag-kalag. Daghan na gyud siya og gipangtabangan nga mga estranghero nga sama nimo nga masa-ag sa among lugar human siya magpatabang sa nagisi niya'ng tabanog," matud sa amahan. Ginaingon nga ang maayong batasan nga pagkamatinabangon magbunga gayud og kaayohan. Unsa na lang kaha kun wala pa nako to tabangi ang bata? Daygon ang Diyos. (Kataposan)