Gula 12
Gisaysay nako sa akong higala ang mapait ko nga kasinatian sa mga kamot ni kuya Cain.
“Wa ko magdahom, Kris, nga makahimo ang akong maguwang sa paglugos nako, sa pagguba sa akong kaugmaon,” matud ko.
“Unya Dar, unsa may buhaton mo karon?” gisukna ko ni Kris.
“Ambot lagi uy, Kris, wa pa ko masayod sa angay ko nga buhaton.”
Mitutok si Kris kanako nga mahingawaon. Miduko ko sa iyang atubangan.
“Kun ako sa imong dapit, Dar, mosumbong ko sa mga polis. Ngano man diay kun ipabilanggo nako ang akong igsuon, dili mahimo?” matud ni Kris.
“Di ko makahimo niana, Kris. Mibahad si kuya Cain nga patyon ko niya kun motug-an ko ni bisan kinsa sa iyang gibuhat kanako,” giingnan ko ang akong amiga.
“Tuo ka man. Dili na siya makahimo sa pagpatay nimo kay dakpon man siya sa mga polis. Mas maayo g’yud nga mosumbong ka sa mga awtoridad aron kahatagan og hustisya ang imong gidangatan,” pasabot ni Kris.
“Mao bitaw nga midagsang karon ang kaso sa mga rape kay daghang biktima magpakahilom na lang aron paglikay sa kauwaw.
Para nako, bahala na’g mauwawan basta masilotan lang ang rapist,” dugang ni Kris. (Sumpayan)