Misulod ko sa akong kuwarto ug nag-ilis. Sa hilom nakapasalamat ko nga wala hisabti ni nanay Ludy ang akong pagpamakak.
Apan unya misungag kanako ang kabalaka. Si Coco. Siya ang ugat sa gibati kong kahigwaos. Nabalaka ko nga tinud-on niya ang iyang bahad nga ibutyag niya sa katawhan ang tinagoan namo ni kuya Cain kun dili ako magpahilabot kaniya sa akong pagka-babaye. Naglibog ko kun unsay akong buhaton.
Nianang pagka-Lunes absent minded ko sa sulod sa among lawak-saringan. Mura’g nawala ko sa akong kaugalingon. Si Kris, suod kong higala, natingala na kanako. Nakamatikod na siya nga daw may gihambin ko nga problema. Apan bisan giunsa ko niya’g sukit-sukit, wala ko gayod siya tug-ani sa akong problema.
Apan akong naamgohan nga ang pagtago sa suliran makadugang lamang sa kasakit sa balatian. Mao nga nianang pagka-Biyernes, gitug-anan ko si Kris mahitungod sa akong suliran.
Nakugang si Kris sa akong gitug-an kaniya. Ingon sa dili siya makatuo sa akong gisulti. Unya nasabot ko nga naluoy siya sa akong gidangatan. -- Sumpayan pa