Mura’g nahingawa g’yud si nanay nga nakabantay nga wala ko sa maayong kondisyon samtang naghuna-huna sa mapait ko nga kasinatian gikan sa mga kamot ni kuya Cain.
“Gikapoy lang tingali ko sa pagpamupo namo’g mga utanon ni kuya Cain nay,” giingnan ko si nanay.
Migawas si nanay sa akong kuwarto. Nabati ko ang iyang mga tunob nga nagpalayo, paingon sa kusina. Mitakilid ko paghigda ug giumod ang akong nawong sa unlan.
Unya sa wala lang nako tuyoa, mitubod ang mga luha sa akong mga mata. Midugkal man gud sa akong panumdoman ang sinalbahis nga gihimo ni kuya Cain kanako.
Pagkilab sa pipila ka daklit, mibakho na ako’g maayo.
Pagkaugma, sayo ako nga miadto sa tubod aron manglaba. Ang tubod maoy nagsuplay og tubig sa mga molupyo sa barangay. Anhi kami dinhi manglaba, mangaligo ug magkawos og tubig nga ilimnon.
Sa buntag pa nga sayo, daghan kaayong nanglaba ug nangaligo sa tubod. Apan sa nagsingabot na ang kaudtohon, nag-ulhos sa pagpamauli ang mga tawo.
Hangtud nga ako na lang ang nahibilin sa tubod. Igo g’yud nga nahuman nako’g waswas ang akong mga linabhan diha nga mihilab na ang akong tiyan sa kagutom. (Sumpayan)