Sayong naligo si Manoling karong buntaga. Maoy diha sa iyang hunahuna nga mosayo siya pag-adto sa MECO aron bayran ang kuryente sa ilang balay nga bale og duha na ka bulan nga wala pa kabayri. Nakadawat siya og notice gikan sa Meco nga sulod sa bayente kuwatro oras gikan sa pagdawat sa maong pahibawo kun dili mabayran ang “bill” putlon ang suplay sa iyang kuryente.
Tungod sa iyang kahadlok nga maputlan siya’g kuryente, nagdali-dali siya ilabi na kay adunay ‘priority number’ nga ipanghatag.
Nanaog si Manoling sa multicab nga iyang gisakyan. Samtang naglakaw siya taliwala sa nagkainit na nga silaw sa adlaw, nakasugat siya’g seksing babaye. Nag-shorts kini og puti nga giparesan og pula nga blusa nga may dibuho nga kasingkasing. Nahinumdom siya nga hapit na diay ang Valentine’s Day. Makaibog kaayo ang sampot sa babaye. Ang mga ngabil nga gilipstikan og pula mora’g nag-agos sa katam-is. Nakapanlad-ok si Manoling sa iyang laway.
“Wow! Hubagang Inday ah!” Tuaw-tiaw ni Manoling sa babaye.
“Hubag bitaw,” tubag sa babaye.
“Kaayo rang butangan,” padayong tiaw ni Manoling.
“Ikaw ray dugay,” sa babaye nga mora’g nagpasumbingay.
Sa nadungog ni Manoling sa gisulti sa babaye, misanting ang iyang dalunggan. Mura’g may mga bunhok sa kahinam nga nanguyamang sa iyang galamhan.
“Miss,” paagpas nga sangpit ni Manoling. “Ngano?” milingi ang babaye nga mihunong. “Mahimo ba nga ikaila tika?” “Nganong dili,” milabhag sa mga ngabil sa babaye ang taphaw nga pahiyom.
“Ako si Manolito,” paila niya, “Manoling ang tawag sa akong mga higala.
“Melessa ang akong ngan. Melai ang akong angga.”
Nanulod sila sa usa ka kantina. Samtang nangaon, may gihunghong si Manoling kang Melai. Misugot si Melai sa hangyo ni Manoling. Nanakay sila’g taksi. Nahiabot sila sa Greenland, usa ka motel nga nahimutang dapit sa Pajo. Namatud-an ni Manoling nga si Melessa nagbaligya sa iyang unod.
“Sulod sa motel ilang giyarok ang kataposang tagay sa binayran nga kalipay. Gigamit ni Manoling ang kuwarta nga igbabayad sa Meco. Nahikatulog si Manoling tungod sa kalapoy gumikan sa way tihik-tihik nga duwa sa kama nilang Melessa. Ug sa pagmata niya wala na si Melessa sa iyang tupad. Naghinuktok siya. Dihay bag-ong kahimatngon nga misanap sa iyang balatian. Unya, nakatuaw siya, “Ugma.... ugma na, putlan na gyud mi sa kuryente.”
Huyhoy ang mga abaga ni Manoling nga migawas sa motel. Didto sa iyang hunahuna ang panagway ni Melessa nga nagkatawa ug nanghiwi kaniya. (Kataposan)