Gula 12
Misulod si Janeth sa sakyanan. “Wala ka man manaog Jeff? Ngano’ng dia ka ra man dinhi?” gisukna ni Janeth ang ulitawo. “Manaug ra ko karong taud-taod. Maayo kay mibalik ka Neth,” matud ni Jeffrey.
Gisirado ni Jeffrey ang bildo nga bentana sa pultahan habig sa passenger seat sa sakyanan gamit ang automatic control. Bugnaw kaayo sa sulod kay wala man pagnga ni Jeffrey ang makina ug nagsige man og andar ang aircon sa sakyanan.
Sigurado si Jeffrey nga dili gayud sila makita gikan sa gawas ilabi na nga ngitngit na ang panahon ug ang naghatag og dan-ag mao na lang ang suga nga tua sa unahan sa ilang giparkingan.
“Salamat kaayo nga gisugot ko nimo Neth ha? I’ll promise nga magmatinud-anon ko kanimo,” giingnan ni Jeffrey ang dalaga dungan sa hinay nga paggabling niini ngadto kaniya.
“Basin makita ta gikan sa gawas ha? Kansyawan g’yud ko sa akong mga classmate,” matud ni Janeth. “Tinted kaayo ang bildo niini’ng sakyanan mao nga dili sila makakita nato,” abtik nga pasalig ni Jeffrey.
Naghatag kini og dako’ng kumpiyansa sa dalaga nga wala gayud motutol sa pagparayeg kaniya ni Jeffrey. Ilang gisumpayan ang naputol nila nga pagparayganay kaganina samtang naghunong ang sakyanan atol sa stop signal.
“Karon wala na g’yuy makapugong sa akong pagparayeg nimo Neth,” matud ni Jeffrey dungan sa paggakus og hugot sa dalaga ug giukoban dayon ang lumoy kaayo nga mga ngabil niini.
Miagulo sa grabe’ng kalalim si Janeth nga nakabatyag na sa kanindot sa parayeg nga gipatagamtam kaniya ni Jeffrey. (Sumpayan)