Kasudlunon-dili ko sa balay ni agaw Paulo. Nakahunahuna ko nga mobalik na lang sa akong agi ug dili na makigkita ni Paulo. Apan naabli ang pultahan sa balay ug migawas si Paulo. Iya ko’ng gikamay.
“Dali,” niya pa. “Kaganina ra ko’ng nagpaabot nimo.”
Mihinay ko’g lakaw ngadto sa lagwerta sa balay nga gikoral og linipak nga kawayan.
Paghisulod nako sa lagwerta, mikusog ang pagkulba sa akong dughan. Gibati ko nga nahisama ako sa usa ka tawo nga bitayunon.
“Sulod diri sa sala,” giingnan ko ni agaw Paulo diha’ng nahiabot na ko sa tungod sa iyang gibarogan sa may pultahan.
“Kun may tuyo ka nako,” matud ko. “Anhi lang ta magsulti sa gawas. Dili ko magdugay dinhi.”
“Diri sa sulod kita mag-estorya aron makapahimutang ta’g maayo,” ni Paulo pa. “Unsa ba diay imong tuyo nako?” ako siya’ng gipangutana.
“Masayran mo ra ang akong tuyo nimo kun mosulod ka aron magsultihanay ta diri sa sala.” Wala ko motingog.
“Sige na, Monica,” may kagahi na ang tingog ni Paulo. “Ayaw paabota nga masuko ko nimo ug bitaron ko ikaw paingon sa sulod.” (Sumpayan)