Gula 106
“Ikaw nay bahala dinhi,” matud ni manang Ester dihang nakasulod na mi sa kuwarto nga akong katulganan. “Muadto una ko sa kuwarto ni mam Elvira kay magpahilot man kana siya nako kada gabii.”
“Sige, manang Ester,” matud ko. “Ako nay bahala dinhi.”
Paggawas ni manang Ester sa kuwarto, akong gitrangkahan ang pultahan niini. Mipasopaso ko sa hawanan sa kuwarto. Wala madugay, dihay nanuktok. Akong giablihan ang pultahan aron pagsusi kun kinsa ang didto sa gawas. Pagkatukas sa palid sa pultahan, maoy misugat sa akong panan-aw ang pamayhon ni James.
“Gihatod ko lang kini,” nagkanayon si James dungan ang pagtunol sa akong bag nga nahibilin didto sa iyang sakyanan.
Wala lang tuyoa nga nagkatagbo ang among mga tinan-awan. Ako’y unang milingiw kay dili ko makalahutay pagharong sa iyang tinan-awan. Unya gidawat nako ang akong bag nga iyang gitunol nako. Pero wala ko motan-aw niya.
“Salamat,” matud ko sa dihang ang bag diha na sa akong mga kamot.
“Way sapayan,” ubay sa pahiyom ang iyang tubag.
Ako na untang isera ang palid sa pultahan apan iya kining gipugngan. – Sumpayan pa