Ordinansa

Kada alas sayis sa buntag, pasuroyon ni Cris iyang iro nga hiniktan sa daplin sa karsada aron dili malibang sulod sa ilang nataran. Adto ra malibang ang iro daplin sa karsada nga espaltado. Inig ulan maanod ra ang tai sa iro ngadto sa drainage sa karsada.

Karon, sama sa naandan, nigawas na sab siya sa gate sa ilang balay. Mopasangil lang siya’g hike-hike. Pero ang tuyo, aron makalibang iyang iro daplin karsada. Daghan sab siyang mga silingan nga dunay iro hiniktan, nga nagpakalibang sa ilang iro daplin sa karsada.

Naglakaw na si Cris sa tuong habig sa Mabini Avenue. Nagsunod ang iro sa iyang luyo. Gigunitan niya ang kadina sa iro sa tuong kamot.  Unya kun magahi na gani ning higut, gahi nang birahon, nagpasabot nga niurong na og lakaw ang iro kay nalibang. Nigahi na ug niurong na lang og lakaw si Cris. Gilingi niya ang irong dirty white og bulok ang balhibo nga mestiso kalago og kaliwat. Niliso siya aron mag-atubang sa iro samtang maghuwat mahuman og kalibang.

Mga upat ka kilometro ang gitas-on sa karsada. Sa silangang tumoy tua ang Green Meadow Medical Center. Sa kasadpang tumoy tua ang Green Cathedral Fellowship Temple. Ug unya....

“Uy! Nindota nimo og labayanan sa hugaw sa imong iro no? Karsada man gyud sa publiko!” nahalingi si Cris sa iyang luyo.

Nagbarog sa iyang luyo ang hamtong nga lalaki, mga sayisintahon ang hitsura. Nagkawo og baseball cap nga pula. Nagsul-ob og T-shirt nga puti nga may tatak Clean and Green Cebu sa lunhaw nga mga letrang mga tunga’s dangaw ang gitas-on. Nag-short pants og khaki ang tawo. Nagsapatos og guma. Seguradong nag-hike ning tawhana unya naagian si Cris. Nakugang siya. Nakapanglab-ok og laway. Naulaw.

Unya gikuhaan dayon og litrato si Cris ug ang iro pinaagi sa selpon sa tawo. Nisamot ang kaluspad ug kakulba ni Cris. Wa gihapon siya katingog.

“Nasayod ka ba nga dunay ordinansa sa atong siyudad nga Anti-litering?” sa tawo. Niyangoyango si Cris. Di kaguwa iyang tingog. Daw nadunlan siya.

“Sa Anti-litering, gidili ang paglabay og papel o bisan unsang sagbot sa karsada. Dunay multa. Gidili man gani ang papel, tai pa kaha?” sa tawo.

Kadaganon si Cris. “Biyaan ko man kaha ning iro!” sa iyang hunahuna. Wa gihapon siya katingog.

“Karon, pagailhon ni nakong first offense. Dili lang una tika pamultahon. Apan ako gyud nang ipahipus nimo ang tai sa imong iro”, sa tawo. “Sige sir. OK sir. Akong hiposon”, ni Cris. Nidagan balik sa gate sa ilang balay bayente metros ang distansiya. Nigukod ang iro nga human na’g kalibang. Paggawas ni Cris, nagdala na siya’g dust pan ug silhig nga tukog. Nagbarog gihapon ang tawo.

“Kinsa man diay ka, sir?” ni Cris.

“Unya ra ka mahibawo kun pamultahon na tika. Sa pagkakaron, tumana lang una akong gisulti. Ug ayaw na gyud usba ni imong gibuhat aron di gyud ka kaila nako. Sa gikaingon ko na, kun makaila ka na nako, duna nay penalty,” sa tawo. Nipadayon sa pag-hike.

“Ug timan-i, di ko malimot nimo. Nia ka na sa akong cellcam. Ibutang ko ni sa Internet ug facebook kun inig agi nako ugma, makakita ko og tai. Pahibaw-a imong mga silingan nga nagpakalibang sa ilang iro sa karsada, aron di sila mapareha nimo”, sa tawo nga niliso ug nipakita sa screen sa iyang selpon.

“Ah bahala na na akong mga silingan. Maayo nang makatilaw sab sila’g kulba pareha’s nahitabo nako ron,” ni Cris sa iyang hunahuna.

Giyabo ang sulod sa dust pan ngadto sa lungag agianan sa drainage. Apan nagduhaduha gihapon siya’s iyang hukom. Kay kun di niya buhaton ang mando sa tawo, kun kakita gihapo’g tai sa iro ugma, siya ang mapatik sa Internet. Naglibog siya. (Kataposan)