Duha ka tuig na nga serbisyo ni Pina isip maid sa panimalay sa managtiayong Carlo ug Adela. Usa ka CPA si Carlo. Ug si Adela mao ray iyang sekretarya. Kaduha na nasakit si Pina tungod sa pagpasarpasar sa kaon. Gipasidan-an na siya ni Adela nga kun mobalik gani iyang sakit tungod sa kagahi og ulo, pasensiya siya kay putbulon na lang siya sa trabaho.
Sipsip sa amo ang maong maid. Kun wa sa balay iyang mga amo, inig uli nila, iya dayong batbaton kun unsay iyang gibuhat sa balay.
“Nanglimpiyo ko ma’am. Nanilhig ko. Nanglaba ko. Nangutaw ko. Bla bla bla.†Tabian kaayo nga pagka-maid.
Manilhig sa silingang nataran aron ka panung og tabi. Kun badlungon siya, di pa kahuman og usa ka sentence ang gisulti sa amo, ang iya usa na ka paragraph. Apan giagwanta lang ni Adela ang maong kinaiya sa maid. Ang pagkagahi og ulo ang di niya maantos.
Tungod kay hinabako ug hingape si Pina, tagdugay mokaon. Kay di man bation og gutom. Mamahaw og alas nuybe sa buntag. Maniudto og alas dos sa hapon. Manihapon og alas nuybe sa gabii. Kanunay hipasaran. Hapit kada-adlaw maymayan ni Adela nga mokaon gyud sa insaktong oras. Apan gusto laging magpabilib sa amo nga humnon gyud ang gitrabaho una mokaon. Bisa’g giingnan nga lawas ray puhonan sa trabaho. Busa, sa oras sa tingkaon, biyaan ang trabaho. Kay ang tiyan dili kahuwat. Ug ang trabaho makahuwat.
Espesyal kaayo og pribilihiyo ang maong maid. Dunay duha ka day off matag bulan. Petsa kinse ug petsa trayenta. Sa kada day off hinuon niya, masakit siya. Magdigwa og tubig ug sakitan sa tiyan. Kay napasaran na sa gutom. Mobiya siya sa panimalay ni Adela alas otso sa buntag aron pagpauli. Unya di mamahaw. Unya mangumpra pa para dad-on sa iyang mga anak. Labing seguro, alas dose na siya makauli sa ila. Unya di pa gyud siya mokaon kay maghulat sa iyang mga anak nga nang-eskuyla pa. Sobra pagka-sentimental nga pagka-inahan. Wa maghunahuna nga madaut iyang lawas sa pasarpasar.
Petsa 16 sa Agusto, nabalik siya sa panimalay ni Adela. Unya gisul-an dayon sa tiyan. Ikatulo nang suol. Nagsige na lang siya’g luko sa iyang gihigdaan. Kay nalipong siya. Nagsuka. Nagsakit ang tiyan. Napasmo na sab siya sa pagpasarpasar.
“Niay dos mi, pesos, Pina. Ako ning pabawon nimo. Ug diay kinyentos pesos, nga para bayad sa taksi. Pauli na ug ipakuha na lang sa imong mga anak imong mga gamit. Kay di na ko motinil og maid nga pareha nimo. Kun ari ka mamatay sa akong poder, mas dako ko’g gasto. Kining nahitabo nimo, tungod ni’s kagahi sa imong ulo!,†ni Adela. Giagak niya si Pina nga nag-angkihod padulong sa taksi nga nag-waiting. (Kataposan)