“Bahin kini kang Josheba, Brod,” nasubo ang nawong ni Albert nga misugod na pagtug-an.
“Ha?” nakurat si Eking sa iyang suliran ngadto kang Eking kinsa maduloton kaayo nga namati kaniya.
“Dakong problema tuod kana, Brod,” nakaingon si Eking nga nagpanglingo ug nanaguto human ikasaysay ni Albert ang iyang suliran. “Maayo unta kadto kun nakasal na kamo.”
“May pagsalig hinuon ako kaniya, Brod,” matud ni Albert. “Ug ako sab nga nakita nga maayo ang iyang tumong. Apan nahadlok lang ko. Unsaon na lang kun mabuntog siya sa tentasyon.”
“Mao lagi kana,” ni Eking pa. “Posible gayod nga matental siya sa lain ilabi na nga layo ikaw kaniya.”
“Unsay angay kong buhaton karon, Brod?” nagpakitambag si Albert sa iyang higala. “Misugot na ako nga muadto siya sa Canada.” “U-unsa?” ni Eking. “Nganong misugot ka man dayon? Wa ba nimo hunahunaa nga...”
“Natugkad ko nga determinado na siya, Brod,” ni Albert pa. “Daw dili na niya patalinghugan bisan unsa pay ihatag kong katarongan.”
Nahilom si Eking. Mora’g dihay gihunahuna.
“Tabangi ko, Brod,” ni Albert, “sa angay nakong buhaton kay ingon sa naglisod ko karon sa akong sitwasyon.” -- Sumpayan pa