Adunay pulong nga makapadasig ug makapaluag, manghatag og pasalig nga kuno dili molubad, mga bituon sa langit ihalad. Mao kini ang saad. Adunay mosaad himuong posible ang imposible. Ang saad mopahimong sayon, sa lisod buhaton. May saad nga mamunga og uhaa, bata diay ang resulta. Pagkadaghan gayud sa mga saad sama sa naanad ug sa mga binuhat nga andam modawat og saad.
“Naunsa ba kining hitaboa. Ason nga hangtud karon wala pa man gayud maugkat gikan sa kalapokan kining atong nataran ug tanang sioton nga agianan dinhi sa atong Barangay Alang-alang? Niadtong milabay’ng piniliay gisaaran ta nga taposon kuno ang problema natong tanan,” dala panghupaw nga pamulong ni Tirso.
Bag-o pa lamang gayud siyang nakauli gikan sa trabahoan. Medyo nadugay ang iyang pagpauli karong gabhiona. Nagsagol ang kagutom sa iyang tiyan ug kakapoy nga iyang nabatyagan.
“Sus, pasagdi na lang Tirso, sabta nga ang tanan bunga lamang sa hungaw nga pangyamyam. Sa laing bahin, magkalapok ra man pud ta og ting-ulan. Kitang mga mopili ang mas labing sayod sa tanan,” ni Ason nga mibuhi og gamay’ng agik-ik. Bag-ong nakaligo.
Wala makalusot sa panan-aw ni Tirso si Ason nga nanudlay, nangalimyon sa siyampo ug sabon. Sa kalit lang, mibati si Tirso og dakong kausaban sa iyang nakita.
Dali kaayong nakalipot sa iyang asawa, migakos ug mihunghong.
“Dali na Ason, pasagdi lang kun naputos kita og saad sa uban, apan ipaneguro nako nimo, dili ko mosaad, ang tanan buhaton ko aron mahatagan og katumanan,” daw nahanaw ang gibating kagutom ni Tirso. Niining tungora mipasuwabi sa iyang galamhan ang kainit nga nagbukal sa kahiladman.
“Naunsa ka gud Tirso, wala ka pa gani makailis, misugod na pud ka?” ni Ason pa nga daw nalukmay sa hugot nga abante ni Tirso. “Tirso, unsaon man nato niini ron?” nangutana si Ason.
“Ngano man diay Ason?” sukna usab ni Tirso.
“Ikaw pud, wala ka na lang gayud maghisgot. Bisan saad na lang. Nahanaw na ang tanan,” may pagmahay’ng tubag ni Ason.
“Unsa man diay Ason? Dalii magsugod na ta.”
“Tan-awa nang atong mga anak, unom na sila kabuok. Pero, hangtod karon, wala ka pa gayud maghisgot kun kanus-a ko nimo isulod sa halwa sa kaminyoon. Kanus-a Tirso? Kanus-aaa?? Pasagdihi tong nagsige og saad bahin sa atong agianan, mas dako nimong atimanunon ang imong pagka-amahan. Ang atong ugma Tirso,” nausab ang timpla ni Ason. Seryoso.
“Tinuod Ason, wala ko malimot. Mao man bitaw nga medyo nadugay ko og uli.”
“Akong gipaandam ang papeles alang sa katumanan sa gimithi natong taytayan alang kanimo ug kanako. Mao kini ang akong sorpresa kanimo Ason. Ako unta kining gisekreto. Pero tukma karong adlawa nga nagsaulog ta sa kasumaran sa imong pagsugot nako kaniadto,” dayong hikyad ni Tirso sa dalang papeles.
“Salamat Tirsooo, he, he, he, dali na diri kay bag-o pa ning haon,” paraygon kaayo si Ason.
“Mao ba? Hala sige, ako nang sugdan og subay ang akong agianan. Uhmm. Tinuod gyud bag-ong haon,” Malipayon kaayo si Ason sa nabati gikan ni Tirso. (Kataposan)