“DUN ka talaga nakatira, Leah — sa Sulucan?’’ tanong ni Brent na gulat na gulat.
“Oo. Bakit?”
“Dun sa may bilihan ng spring bed?’”
“Oo.’’
“E malapit lang kami roon ah.’’
“Saan ka ba?’’
“Jhocson. Malapit sa may simbahan.”
“Dun sa dalawang simbahan sa Bustillos?’’
“Oo.’’
“Malapit sa National?’’
“Oo.’’
“Bakit hindi tayo nagkikita?’’ tanong ni Leah.
“Oo nga. Bakit hindi tayo nagkikita kahit minsan?’’
“Talagang taga-roon kayo?’’ tanong uli ni Leah.
“Oo. E kayo?’’
“Taga-roon sapul pa.’’
“Siguro lagi kang nasa bahay n’yo kaya hindi tayo nagkikita,” sabi ni Brent.
“Baka nga. Mas gusto ko pa sa bahay.’’
“Kaya hindi tayo nagkakasalubong man lang. E ako hindi rin palalabas. Kapag bumibili lang ako ng barbeque sa may simbahan ako lumalabas.’”
“Akalain mong sa mall pa tayo magkakakilala.’’
“Oo nga, ha-ha-ha!’’
Maya-maya pa lumalabas na sila sa parking area.
“Tamang-tama ihahatid kita sa inyo sa Sulucan at ako uwi na sa amin sa Jhocson.’’
“Hindi ba nakakahiya sa iyo, Brent?’’
“Ba’t ka naman mahihiya?’’
“E kasi bago pa lang tayong nagkikilala e nagpahatid agad ako sa’yo.’’
“Ako naman ang nagpresinta.’’
“Okey lang sa’yo yun?”
“Oo naman.”
Itutuloy