INIWAN ni JC ang nililinis na aircon ng kotse at lumapit kay Mam Dioscora na nananatiling nasa kotse.
“Magandang hapon po Mam.’’
“Good afternoon JC.’’
“Mam nagpapasalamat po ako nang marami sa tulong mo. Hindi ko malilimutan ang ginawa mo. Maraming beses na po akong tumatawag sa phone mo pero out of coverage area lagi. Nung isang raw naman ay inaabangan ko ang pagbalik mo dahil hinahanap mo raw ako sabi ng kasama ko.’’
“Ah oo. Hindi na ako nakabalik dahil nagkaroon kami nang biglaang meeting. Nagdaan ako nun dito para kumustahin ang kalagayan n’yong magkapatid. Okey ba kayo, JC?’’
“Okey naman po Mam.’’
“Nasabi sa akin ng boss — ‘yung may-ari ng shop, na estudyante ka pala, JC.’’
“Opo Mam.’’
“Anong course mo?’’
“Engineering po—mechanical.’’
“Anong year ka na?’’
“Third year pa lang po.’’
“Malapit ka na palang matapos—isang taon na lang.’’
“Sana po Mam. Hindi po ako makapag-full load Mam.’’
“Tiyaga lang.’’
“Oo nga po.’’
“Ang sister mo, anong pinag-aaralan?’’
“Nasa senior high pa lang po.’’
“Anong iti-take up niya?’’
“Nursing po ang gusto niya.’’
“Good.’’
“Mam, bumaba ka po muna at makapag-softdrink o kape.’’
“Huwag na. Salamat. Dumaan lang talaga ako para mangumusta. Sige, JC.’’
“Maraming salamat po uli Mam.’’
Umalis na si Mam Dioscora.
Inihatid ito ng tanaw ni JC.
KINAGABIHAN, masayang ibinalita ni JC kay Maria na nagkausap na sila ni Mam Dioscora. Nakapagpasalamat na rin siya.
“Ano pang napag-usapan n’yo Kuya?’’
“Marami. Nagtataka ako kung bakit marami na siyang alam tungkol sa atin.’’
Napakunot-noo si Maria.
itutuloy