Atong makita matag karon ug unya sa pamantalaan ug telebisyon ang mga bata nga nagduwa-duwa ug naglangoy-langoy sa daplin sa dagat diin kusog kaayo ang hapak sa bawod.
Kining mga bataa wala lang masayod sa katalagman nga moabot kanila kun simbako demalason.
Ang kagamhanan wala magkulang sa pagpahimangno ngadto sa mga nanimuyo sa mga dapit diin adunay kahigayonan nga mahitabo ang disgrasya.
Obligasyon sa mga ginikanan ang pagbadlong niining mga bata nga tungod sa ilang kakuwang pa sa hustong pangisip, kay lagi mga bata pa, misugal sa ilang kinabuhi sa usa ka delikadong lugar.
Hinaut unta nga ang mga ginikanan makaamgo sa katalagman nga padulngan sa ilang mga anak kun walay hamtong nga mobadlong kanila.
Buhaton unta kini samtang wala pa ang disgrasya. Matud pa sa iningles: “Tomorrow might be too late.”