Kini ang gipamulong sa masakiton nga akong gihilogan. May gihambin siyang balatian. Prostate cancer. Edaran na siya. Apan niadtong wala pa siya masakit ako siyang makita nga mosimba gyud kada Dominggo kuyog sa iyang asawa nga retired principal ug katekista na usab karon.
Nibakho siya kay lagi kapoy na. Gawas sa mga pulong sa pagdasig ug pag-ampo wala koy laing nahimo gawas sa pagpaminaw ug pagpamalandong sa pulong nga:
SA DIOS AKONG GITUGYAN ANG TANAN.
Daghan kita og mga laraw sa atong kinabuhi. Dili baya lalim kun buot hunahunaon nga magluya na kita. Ang naandang kaabtik mahanaw makapaguol kanato sa hilabihan nga moresulta sa tumang kaluya ug kawalay gana sa kinabuhi. Tinuod gyud diay nga dunay mga butang nga lisud kaayo tugkaron. Tanghaga nga bugtong pagdawat lamang ang paagi aron magpabiling giniyahan ang atong panaw.
Sa matag tan-aw nako sa salamin nakita ko ang kausaban sa akong kaugalingon. Dili nako ang kanhiay nga Reynaldo nga paspas og lihok ug daw walay kakapoy. Apan karon bisan pa man sa panuigon nga 44 nakita nako nga luya na ug angayang mohinay hinay na pud sa lihok kay basin sa kaulahian ang lawas dili na makaagwanta.
Kuyog ning maong paghinay ang kausaban sa pryoridad sa kinabuhi. Kaanindot unta kun pulos Ginoo na lang gyud ang malibkas ning baba. Ug kahilom na lang kanunay ang mohari sa palibot. Senyales na ba kini nga ako magmonghe? Ambot lang pud.
Ang katahum sa pagtugyan sa tanan ngadto sa Dios timailhan lamang nga giangkon nato ang atong kakabus. Bugtong ang Dios lamang ang atong bahandi. Deus Sufficit! Kapoy man tuod ang matag adlaw nga panlimbasog apan mas dako ang gugma ug kaayo sa Dios kaysa atong mga kasakitan ug pag-antos.