“Adunay kalingawan nga bayle inig gabii, Eskong?” Pangutana ni Aryot.
“Naa, Aryot ug kinahanglan nga manguyab ka!” Ni Eskong. “Magpares mi’g bayle sa akong hinigugma.”
Pagka gabii nakauyab gyud si Aryot og dayo nga dalaga nga si Meta. Puwerte ka gwapa ug puti ang pamanit. Wala maglangan nagsugod na’g bayle ug nagkapares sa pagbayle si Aryot ug Meta, hasta sab si Ekong uban sa hinigugma. Sa bahin ni Aryot may gihunghong ang iyang dayo nga uyab nga usa ka sekreto ug naikyat ang iyang kilay. Tungod kay usa man diay ka kalag ang iyang hinigugma. Unya nihangyo kaniya nga paadtoon sa sam-ang aron ampoan ang kalag.
Apan sa tantong bayle, wala nila mabantayi nga niabot nga oras untop alas 10:00 sa tungang gabii. Paglabay sa pipila ka gutlo ningsiga ang mga mata ni Aryot kay nagkaanam og ka usab ang dagway ni Meta, hangtod nga nahimong kalabera. Puwerting karatil sa pagdagan sa tanang nagbayle. Unya nagmingaw na ang baylihan. Ug nananghid ang hinigugma ni Aryot sa paglakaw nga kalabera na ang dagway.
Wala maglangan niadto si Aryot sa menteryo ug nagdala og mga kandila ug buwak aron ipahinungod sa iyang hinigugma. Unya wala maglangay nag-ampo si Aryot nga piniyong ang mga mata. Sa tantong ampo may mga lakang siyang nadungog nga nagpadulong sa iyang nahimutangan. Nagkaanam nagkaduol ang tag-iya sa mga lakang. Human sa pag-ampo gibuka niya ang mga mata aron mailhan ang tag-iya sa mga lakang.
“M-Meta, ikaw?” ni Aryot nga nanglurat ang mga mata. “Dong, ayaw’g kahadlok,” matud sa babaye.” Ako si Merry Jane ang iyang kaluha nga naalaan nimo nga si Meta. “Kinsa ka man nga nag-ampo sa lubong sa akong kaluha?”
“Ako ang iyang hinigugma ug nia nituman sa iyang sugo nga ampoan ang iyang kalag, aron nga magmalinawon,” ni Aryot. “Wala ko magdahom nga bisan daklit lang ang among relasyon, aduna diay kaluha ang akong kalag nga hinigugma!” (Kataposan)