Gula 17
Wala ko makatingog samtang nagsige ko og hunahuna sa gi-offer ni Eva kanako.
“Sige na akoy bahala nimo, Bren,” ni Eva pa. “Ayaw gud kahadlok, bantayan lagi tikaw. Promise,” dugang niya.
Igo lang ko nga mitutok kang Eva. Mora’g nakombinser ko ni Eva nga mokuyog kaniya. Apan tungod sa kahadlok igo lang ko mipahiyom.
Taudtaod kong namalandong sa gisulti ni Eva. Tinuod nga lisod na kaayo ang akong kahimtang. Lisod na kaayo ang pagpakabuhi kun ang pagpaninda mao ray saligan. Menos kaayo ang halin tungod kay kasagaran dili na mosalig sa mga pagkaon nga gisuroy labi na kun balanghoy.
Mao nga namahala na lang ko, uy. Nakahukom kong mokapyot sa patalim. Gisanong nako ang awhag ni Eva.
“Sige, mokuyog ko nimo,” mubo kong hukom.
“Good,” tuaw ni Eva. “Ayaw kabalaka, Day. Ako’y maantigong mangita’g kustomer para nimo. Total, may porsiyento man sab ko. Nindot ning pangitaa, Day. Dali rang money. Di ka pa manimahong singot sa pagsige’g subay-subay sa kadalanan.”
Tuod man, pagkagabii, mikuyog ko ni Eva. Didto mi nag-istambay sa usa ka kalye sa downtown nga dansohanan sa daghang mga tawo.
Wala madugay, dihay duha ka lalaki nga miduol kanamo. Kaila diay kini ni Eva ang maong mga lalaki. Misantop sa akong hunahuna nga malagmit mga suki sila ni Eva.
“Si Brenda” gipaila ako ni Eva ngadto sa duha ka lalaki. “Bag-o ni siya. Kinsay kursonada ninyo?” -- Sumpayan pa