Dili lalim nga mag-inusara na kita panahon sa atong balatian. Sa panahon sa atong kabatan-on ug kalagsik daghan kaayo kita og masuroyan nga mga dapit, daghan kaayo kita og mahimong mga butang. Daghan kaayo kita og makab-ot.
Apan moabot ra gyud ang panahon nga kita mag-inusara. Oo mag-inusara nga maghigda sa atong katre nga daw walay mahimo bisan gani sa pagbangon.
Mao kini ang pinakasakit ug pinakakuyaw nga hitabo nga gikahadlokan sa kadaghanan kanato.
Masakit nga mag-inusara. Ning maong kahimtang atong makita ang mosunod nga mga kamatuoran:
1. Ang sakit nipahinumdom kanato nga dinhi sa kalibutan kita mga magpapanaw lamang.
Usahay diha sa atong panaw nahikalimot kita nga matag panaw dunay kinutoban. Naanad kita nga mopakpak kanato ang kadaghanan mao nga malisud alang kanato nga mag-inusara ug mahimong halayo gikan sa kinabag-an.
2. Ang sakit makapaubos kanato. Usa kini ka kasinatian nga sa kamatuoran nga moabot ang panahon nga wala kitay mahimo. Wala kitay gahum ug dili na kita ang nagdala kanato.
Nagpaabot nga kita kaloy-an, atimanon ug panggaon. Mao ning mga panahona nga nahimong mas nakaamgo kita nga ang Dios maoy mahinungdanon sa tanang mga butang.
Kun ugaling moabot kini kanato angayan gihapon kitang magpasalamat.
Gumikan sa atong pagdumili nga magpakahilom niabot na gyud ang tukmang panahon sa paghilom aron makasulti ang Dios diha sa kahiladman sa atong kasingkasing.
Pinaagi sa sakit mhimo kitang makalingkawas sa gihapon mga gapos sa pagkamapahitas-on, sa atong kahakog sa gahum ug bahandi, sa atong pagtuo nga kita walay katapusan.
Mahinungdanon ang karon busa atong himoon ang maayo samtang aduna pay panahon.
Basaha ang Hosea 2:14 ingon nga imong teksto karong adlawa.